Jeszcze przed założeniem działalności przedsiębiorca wydaje pieniądze, które czasami trafiają do kosztów podatkowych, a innym razem tego nie robią. Artykuł odpowie na kwestie związane z drugim obszarem, czyli jakich wydatków sprzed otwarcia firmy nie zaliczysz do kosztów podatkowych?
Co mówi na temat kosztów podatkowych prawo?
Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty zapewniające osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenia ich źródła. Powyższa ustawa poza tym w artykule 23 wskazuje konkretnie, czego nie można uwzględnić w koszty uzyskania przychodów- ogólnie.
Kilka przykładów rozwiewających wątpliwości:
- wnosząc do firmy towary i inne materiały nie możesz ich uwzględnić stricte jako kosztów podatkowych, ale trzeba wykonać rzetelnie spis z natury;
- wydatków na prowadzenie remontów w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, jeszcze przed jej uruchomieniem nie rozlicza się bezpośrednio w kosztach podatkowych;
- wszystkie wydatki mające charakter osobisty, np. zdobycie określonych kwalifikacji do prowadzenia firmy nie zaliczają się do kosztów podatkowych. Ten fakt potwierdza wiele indywidualnych interpretacji Dyrektorów Izb Skarbowych. Mówią oni zgodnie, że pomimo wyrobienia zawodu wydatek ten zalicza się do kategorii osobistej, a poza tym zawód można wykonywać nie tylko w segmencie działalności gospodarczej.
Strategia wykluczenia wydatków z kosztów podatkowych. Na czym polega?
Można też podejść do tematu drogą eliminacji. Oto punkty decydujące o wykluczeniu pewnych grup wydatków z kosztów podatkowych.
- Ustawy mogą zakładać odgórnie odrzucenie danego kosztu. Doskonały przykład stanowi artykuł 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
- Wydatki, które nie służą konkretnie działalności gospodarczej (budowaniu i zabezpieczeniu przychodu) nie mogą być uwzględnione w kosztach podatkowych.
- Faktury lub inne dokumenty wystawione na inną osobę, niż przyszły właściciel firmy nie podlegają wpisaniu w koszty podatkowe.
- Jeżeli nie posiadasz dowodu potwierdzającego dokonanie wydatku.
Podatnik jako podmiot zbierający materiał dowodowy dla urzędu skarbowego
Ponadto to podatnik musi dowieść przed urzędnikami, że rzeczywiście wydatek służył uzyskaniu przychodów w działalności gospodarczej. Dowód ma cechy, tj. nazwy i adresy stron transakcji, rodzaj wydatku wraz z jego numerem, wartość, datę realizacji. Jeżeli brakuje informacji, wtedy uwzględnienie wydatku w koszty będzie narzucało dodatkowe problemy przed urzędem skarbowym.
Na zakończenie
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych jasno podkreśla, co wolno, a czego nie wolno uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu. Krótko mówiąc udokumentowane prawidłowo wydatki sprzyjające uzyskaniu przychodu w działalności gospodarczej dają prawo zaliczenia ich do kosztów podatkowych. Do wszystkich innych należy podejść neutralnie.