W rozporządzeniu w sprawie wystawiania faktur obowiązującym w 2013 roku przewidziano możliwość wystawiania faktur uproszczonych.
Faktura uproszczona może zostać wystawiona w przypadku gdy kwota faktury (należności ogółem) nie przekroczy 450 zł (albo 100 euro).
Faktura uproszczona nie musi zawierać danych takich jak:
- imion i nazwisk lub nazwy nabywcy nabywcy towarów lub usług oraz jego adresu;
- miara i ilość dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
- cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku;
- wartości dostarczanych towarów lub wykonanych usług;
- stawki podatku;
- sumy wartości sprzedaży netto;
- kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pod warunkiem, że faktura będzie zawierać dane pozwalające określić kwotę podatku dla poszczególnych stawek podatku).
Nie ma obowiązku wystawiania faktury uproszczonej. Podatnik może niewielką sprzedaż udokumentować zwykłą fakturą, tj. zawierającą pełne dane. Pamiętać przy tym należy, że faktury uproszczone wystawia się w terminach dotyczących “zwykłych” faktur.
Faktura uproszczona powinna zawierać:
- wszystkie dane sprzedawcy;
- NIP nabywcy;
- datę wystawienia;
- datę sprzedaży;
- kolejny numer;
- jednoznaczną nazwę towaru lub usługi;
- kwotę należności ogółem.
Kiedy nie wystawiamy faktur uproszczonych?
Faktury uproszczonej nie wystawiamy nawet przy kwocie należności nieprzekraczającej 450 zł albo 100 euro (zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia w sprawie m.in. wystawiania faktur), wystawiane w celu udokumentowania:
- dostawy dla osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej;
- wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów;
- sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i na terytorium kraju;
- dostawy towarów lub świadczenia usług podlegających opodatkowaniu na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, dla których osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towarów i usług.